Vincent Dams (Eindhoven, 1983) maakt in 2017 een tekeningenreeks die als het ware een storyboard vormt. Alleen wel een ongebruikelijke. De 120 tekeningen verbeelden de vormende gebeurtenissen uit de jeugdjaren van de fictieve filmmaker Enzo Diga. Gaandeweg vertakt de levensloop zich op twee verschillende manieren. In de ene sterft Diga, in de andere overleeft hij. Deze reeks vormt de basis voor de tentoonstelling in het Kröller-Müller Museum. In beelden en schilderijen leer je de figuur Enzo Diga en zijn werk beter leren kennen. En toch blijft alles omgeven met een sfeer van mysterie.
Van geloofwaardig tot absurd
Het fictieve oeuvre van Diga wordt door Dams serieus uitgediept. Zo zijn er film- en tentoonstellingsposters, storyboards, rekwisieten en een maquette van een filmset. Dat maakt het bijna een geloofwaardig verhaal. Maar van tijd tot tijd kruipt het absurde er toch in. Zo wordt Diga geboren met een snor en schiet de filmmaker op het einde van zijn loopbaan alleen nog maar laatste scenes, omdat het hem voorheen maar heel soms lukte om een film goed te beëindigen.
Illusie
In deze tentoonstelling zie je een selectie van werken die het verhaal van Diga vertellen. Het schilderij Mr. Diga & The Matte Painters (2015) vormt een sleutelstuk in dit verhaal. Hierin is het spel tussen werkelijkheid en illusie mooi verbeeld. Het toont een ‘filmset’ van Diga. De illusie van een werkelijk gebouwde omgeving wordt verbeeld door het beschilderde glas, een oude filmtruc, terwijl de lucht eromheen zelf ook is overgeschilderd. Maar de voorstelling is door Dams geschilderd op doek. Het zorgt voor een soort droste-effect (van een beeld in een beeld). En daarmee onderstreept het de kracht van kunst: het onmogelijke kan, als het maar te verbeelden is.
Over Vincent Dams
Dams won eerder de Buning Brongers Prijs voor schilderkunst en de Charlotte van Pallandt Prijs voor beeldhouwkunst. Dat zegt veel over zijn praktijk. Hij construeert, hij bouwt, of het nu conceptueel een verhaal is, of een verzonnen oeuvre, een beeld of een schilderij. Met die geconstrueerde wereld laat Dams zien dat het leven onverwachte wendingen neemt en daarin ook de kunst hopelijk nog altijd kan blijven verrassen.