‘Schilder van het volk’
George Hendrik Breitner noemt zichzelf wel ‘de schilder van het volk’. Hij schildert het Amsterdamse straatleven en in het bijzonder de vrouwen van de Jordaan en de dienstmeiden. Voor zijn naaktschilderijen poseren, tegen betaling, meestal meisjes uit de lagere klassen. Twee van zijn modellen zijn Lise Jordan en haar zus Marie, met wie hij later trouwt.
Natuurgetrouw
Vrouwelijk halfnaakt is geschilderd in warme kleuren, verlevendigd met heldere tinten. De grote kleurvlakken, de vlakke compositie en de sterke licht-donkercontrasten doen denken aan het werk van de Franse impressionisten en vooral aan Edouard Manet. Breitner onderscheidt zich echter van zijn Franse voorbeelden door het vrouwelijk lichaam tamelijk natuurgetrouw weer te geven, tegen een achtergrond van licht en kleur. De vluchtige, snelle toets zorgt ervoor dat de ruimte rondom het naakt in beweging lijkt.
Vrouwen van vlees en bloed
Breitners losjes geschilderde naakten, geen geïdealiseerde klassieke godinnen maar vrouwen van vlees en bloed, veroorzaken de nodige ophef. Sommige critici noemen ze een gevaar voor de zedelijkheid. Maar kunstenaars als Isaac Israels en Willem Witsen zijn er zeer van onder de indruk en volgen zijn voorbeeld.