Ruimtelijke illusie
Dibbets ’ eerste perspectiefcorrecties ontstaan eind jaren zestig. Perspectiefcorrectie – rechthoek met 1 diagonaal is een van de bekende voorbeelden hiervan. Voor dit werk legt hij op een grasveld een wit touw in de vorm van een trapezium met een diagonaal en maakt er een zwart-witfoto van. Je ziet en ervaart de ruimte van het grasveld volgens de wetten van het perspectief, maar het trapezium zie je als een rechthoek. De ruimtelijke illusie die Dibbets laat ontstaan, roept de vraag op wat fotografie doet en wat de kijker ziet als hij een beeld onder ogen krijgt.
Verdwenen lijnen
Ook in zijn film Verticaal, horizontaal, diagonaal, vierkant die Dibbets speciaal voor Sonsbeek buiten de perken maakt, speelt hij het spel met het centraal perspectief. De film begint met een grafisch patroon van witte lijnen op een grasveld. De horizontale en verticale lijnen volgen het kader van de lens, twee diagonalen accentueren de vierkante vorm. Als het patroon verdwijnt, stapt de kunstenaar zelf in beeld. Nauwkeurig loopt Dibbets de verdwenen lijnen na als een koorddanser. Hij kruist het veld van linksonder naar rechtsboven en het beeld van de onderzijde naar de bovenzijde, en benadrukt zo de perspectivische vertekening door de cameralens.