Stil achter de schermen
Er is veel veranderd in de afgelopen maanden in mijn leven. Voor mijn werk reis ik veel. Zo was ik vorig jaar nog in Potsdam, waar in Museum Barberini een tentoonstelling was. En nu heb ik mij maanden verheugd op een reis naar Japan, waar ik een museum in Tokyo zou gaan zien. Maar toen kwam Covid-19. Eerst hoorde ik er wat geruchten over, maar opeens was ons museum van de een op de andere dag leeg en verhuisde ik naar depot. De deuren waren dicht, de bezoekers kwamen niet meer en ook achter de schermen werd het stil. Op een enkele beveiliger, depotbeheerder en een restaurator na, die eens een rondje deden, zag ik niemand meer. De stilte was raar, het kostte tijd om aan te wennen. Het duurde lang. Tot er in de dagen voor 1 juni weer meer rumoer kwam. Er kwamen langzaam meer mensen en was weer beweging op zaal. De opstelling in het museum werd aangepast, looproutes werden gemaakt en eindelijk was daar ook het publiek weer. Wat was het fijn om weer stemmen te horen in het gebouw.
Toch niet naar Japan
Langzaam begon ik weer te dromen over mijn reis naar Japan. Wat zou het heerlijk zijn om weer eens ergens anders te zijn dan hier, ik ben nou eenmaal een reiziger. Ik wil dat mensen overal ter wereld mij zien, ik ben niet voor niets een schilderij in een museum. Mijn droom was echter van korte duur. Onze registrar, die al mijn reizen regelt, vertelde dat reis naar Japan toch echt niet mogelijk zou zijn. Er gaan nog maar heel weinig vluchten, musea moeten keuzes maken in hun programmering waarbij bruiklenen van over de hele wereld de eerste dingen zijn die afvallen en er zou ook niemand met me mee kunnen. Normaal reis ik altijd samen, ik vind het wel zo fijn als iemand mij constant in de gaten houdt. Ik kon het maar moeilijk beseffen dat ik niet naar Japan zou gaan.
Anders op reis
Om mij heen reizen nu alle kunstwerken alleen. Niet dat niemand ze in de gaten houdt hoor, er worden allerlei manieren bedacht om het bruikleenverkeer toch door te laten gaan. Juist in deze rare tijden, met half open musea, blijft het belangrijk dat bezoekers in andere musea en landen onze mooie collectie kunnen zien. Er worden nog wel werken uitgeleend, maar alles is veranderd. Hele grote werken of werken die zo kwetsbaar zijn dat ze niet op pad kunnen zonder begeleider blijven thuis. De werken die wel mogen reizen, worden digitaal in de gaten gehouden. Tijdens de reis en de installatie hebben onze registrar en restauratoren digitaal contact met de bruikleennemers. Er worden allerlei nieuwe oplossingen gezocht en gevonden en het (inter-)nationale netwerk van registrars en restauratoren is belangrijker dan ooit.
Padua
En toen, terwijl ik nog aan het treuren was van mijn vergane droom, vroeg de registrar of ik misschien niet naar Italië wilde. ‘Daar komt een mooie tentoonstelling over kleuren in het leven van Van Gogh, wil je daar niet heen?’ zei ze. En nu heb ik een nieuwe droom, ik ga naar Padua!
Vincent van Gogh, Stilleven met akkerbloemen en rozen, 1886-1887
Stilleven met akkerbloemenen rozen is van 10 oktober 2020 t/m 11 april 2021 te zien in de tentoonstelling Van Gogh. I colori della vita in het Centro San Gaetano in Padua.