Eeuwige cyclus
In de zinderende hitte van de zuidelijke zon staat een maaier te zwoegen in het veld. Het koren, dat in dikke klodders gele verf is opgebracht, golft overal om hem heen. Voor Van Gogh staat het koren symbool voor de eeuwige cyclus van de natuur en de vergankelijkheid van het leven.
De dood
In de maaier ziet hij ‘het beeld van de dood (…), in die zin dat de mensheid het koren voorstelt dat wordt gemaaid’. Hij voegt er wel aan toe dat het een dood is ‘bijna met een glimlach’. Daarom beeldt hij het landschap af in ‘het volle licht, bij een zon die alles onderdompelt in een fijn gouden licht’.
Gauguin
De maaier is slechts met een paar blauwe verfstreken in de natte gele verf gezet, waardoor de contouren groenachtig zijn geworden. De enkele verfstreek van de sikkel is nauwelijks zichtbaar. Het schilderij hangt in maart 1890 op de tentoonstelling van de Indépendants in Parijs. Gauguin ziet het daar en schrijft aan Van Gogh: ‘Met de voorstellingen naar de natuur bent u daar de enige die nadenkt.’