Bomenproject
Buisman observeert, registreert en analyseert de natuur in sculptuur, fotografie, tekeningen en collages. In zijn Bomenproject Nederland (1973-1975) fotografeert hij bomen die buiten het normale groeipatroon veranderingen hebben ondergaan, onder menselijke of natuurlijke invloed. Door van tevoren een aantal regels op te stellen, beperkt hij zijn onderzoek. Hij gaat niet specifiek op zoek naar de vergroeiingen, ze moeten hem tijdens zijn wandel- en fietstochten ‘in het oog springen’. Het resultaat is een verzameling van 240 foto’s met daarop geschreven aantekeningen.
Spiraal
Veel van Buismans werken zijn gebaseerd op de phyllotaxis, de spiraalvormige rangschikking van bladeren of stengels van een plant. Phyllotaxis (1987) in de beeldentuin van het Kröller-Müller is een in cement gegoten, uitvergrote groeispiraal van een bleekselderij. De groeispiraal vertegenwoordigt voor Sjoerd Buisman orde en wetmatigheid in de schijnbare chaos en willekeur van de natuur. Hij werkt de vorm uit in schematische tekeningen en in reeksen sculpturen met verschillende materialen zoals hout, bitumen, polyester, cellulose en brons.
Natuur als beeldhouwmateriaal
Naast deze toepassing van aan de natuur ontleende vormen manipuleert Buisman de natuur ook in letterlijke zin. Zo ent hij cactussen op elkaar en snoert hij pompoenen in met een riem. Ook laat hij in grootschalige ‘groeisculpturen’ bomen en planten in door hem zelf bepaalde vormen groeien. Na Buismans ingrepen zet de natuur een groei- of herstelproces in, waardoor het werk zich voor de ogen van de toeschouwer ontwikkelt.
Ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van Het Nationale Park De Hoge Veluwe maakt Buisman in 1985 Dennenwal en Berkenpalissade in opdracht van het Kröller-Müller Museum. De beide groeisculpturen zijn inmiddels zo ver ‘doorgegroeid’ en vervallen dat ze niet meer te herkennen zijn.