Een exploderende melkbus, een vallende trap, een wegzakkend sneeuwveld: Roman Signer (Appenzell, 1938) maakt je steeds nieuwsgierig naar een volgend experiment. Filme 1975-1989 is een verzameling van meer dan tweehonderd korte films. Signer sluit hiermee een periode af waarin hij zijn ogenschijnlijk nutteloze experimenten filmt met een Super 8 camera, een destijds voor iedereen toegankelijke filmtechniek zonder geluid. De films, sinds 1994 in de collectie van het Kröller-Müller, zijn na lange tijd volledig te zien.
Geestige experimenten
Signers werk ontstaat vanuit een onuitputtelijke en speelse nieuwsgierigheid naar het effect van een ontploffing, het laten stromen van zand, de fysieke kracht van water of het laten ontsnappen van perslucht. In zijn simpele, vaak geestige experimenten gebruikt hij emmers, fietsen, een rode ballon, een koffer, een kajak. Gewone voorwerpen uit zijn directe omgeving, die door de actie kapotgaan, vervormen of in stukken uiteenvallen. Ook fabriceert hij kleine bouwsels of wagentjes, die bij toenemend gewicht instorten, of door specifiek geplaatst vuurwerk ontploffen.
Oorzaak-gevolg
In de films schuilt de fascinatie voor het proces van oorzaak en gevolg. De acties hebben iets nutteloos en onzinnigs, maar er is een zekere parallel met de natuur die ook geen onderscheid maakt tussen creatie en destructie. De schoonheid zit in de details en de eenvoud. De zinloosheid vormt natuurlijk ook een absurde spiegel van onze wereld.
Fascinatie voor natuur
Roman Signer werkt als beeldhouwer, fotograaf, filmmaker, video- en installatiekunstenaar in Zwitserland. Na zijn studies aan verschillende academies in Zwitserland en Polen vestigt hij zich in 1972 in Sankt Gallen. Zijn fascinatie voor de natuur vormt een belangrijk uitgangspunt voor zijn werk, dat aan conceptuele kunst, land art en arte povera raakt.
De films worden afgespeeld in drie delen: deel 1: 1975-1980, deel 2: 1981-1984 en deel 3: 1985-1989.
