In het werk van Lucas Lenglet (Leiden, 1972) spelen begrippen als insluiting en uitsluiting, dreiging, veiligheid en bescherming een grote rol. Met zijn installaties grijpt hij in op bestaande ruimtes en zet de relatie tussen binnen en buiten op scherp. De voormalige entree van het museum, waar ‘buiten’ overgaat in ‘binnen’, is bij uitstek een plek voor een ingreep van Lenglet. De werken die hij in de ruimte plaatst, verwijzen naar objecten die de overgang tussen binnen en buiten markeren: slagbomen, hekken of tralies. Zo tast hij de voortdurende wisselwerking tussen in- en uitsluiting af.
Begrenzing
De titel van zijn installatie, And all the untilled air between, ontleende Lucas Lenglet aan het gedicht Prologue: The birth of architecture van W.H. Auden. Het gedicht gaat zowel over de persoonlijke ruimte, de begrenzing daarvan en het gevoel van ongemak als een ander die grens overschrijdt, als over de manieren waarop huizen bescherming bieden aan degenen die binnen zijn, en degenen die dat niet zijn juist buitensluiten.
In het Parool verscheen op 20 april een interview met Lucas Lenglet naar aanleiding van de tentoonstelling. Lees het hier