In 1984 tekende Richard Long (Bristol 1945) drie grote cirkels op een wand in het Kröller-Müller Museum. De cirkels, elk ruim 3 meter in doorsnee, werden gemaakt met modder uit de Avon. Af en toe worden de cirkels, inmiddels afgedekt met een voorzetwand, weer tevoorschijn gehaald. Samen met een aantal andere werken die Long maakte met materiaal uit de Avon en uit andere rivieren, staan ze centraal in deze tentoonstelling.
Tekenen in het landschap
Long legt lange tochten af op de meest afgelegen plekken van de aarde: de wouden van Canada, het hooggebergte van de Andes en de Himalaya, de woestijnen van Australië, maar ook de Schotse Hooglanden of de heuvels van Wales. Tijdens deze trektochten maakt hij werken met materialen die voorhanden zijn. Met stenen, takken, water uit zijn veldfles of de as van zijn kampvuur ‘tekent’ hij lijnen, spiralen, cirkels of kruisen in het landschap: door mensenhanden gemaakte vormen, die zich onderscheiden van de omringende natuur, maar daar op den duur weer in opgaan. Ze verdwijnen of zijn op zijn minst onmogelijk terug te vinden. Foto’s en andere documentatie van Longs tochten zijn het enige dat de toeschouwer ervan te zien krijgt. Anders is dat met Longs ‘museumwerk’, sculpturen die hij maakt van stenen, takken en andere materialen die hij op zijn tochten vindt.
Drijfhout en modder
Ondanks zijn reizen over de wereld blijft Richard Long ook dicht bij huis. Hij is geboren en getogen aan de Avon in Bristol en is er altijd blijven wonen. Hij verzamelt er nog steeds drijfhout voor zijn sculpturen en de modder uit de rivier is onovertroffen. De kleur is intens, het materiaal hecht goed en is zo sterk als ‘rotsschilderingen’, zoals Long zegt.
Recente aanwinst
Behalve de River Avon mud circles en River Avon driftwood piece (1975) is in de tentoonstelling ook een recente aanwinst van het museum te zien: River Avon book (1979). Het boek bestaat uit vierendertig pagina’s handgemaakt papier, een voor een gedompeld in de modder van de bron van de rivier en vervolgens aan de kant te drogen gelegd. Hoewel de procedure bij alle bladen hetzelfde is, zijn ze allemaal uniek. De rivier, de modder en het water, hebben bepaald hoe ze er uitzien.